Skontaktuj się z nami:
602 510 317, 781 833 444

Zajdel & Szafraniec

Najnowsze wpisy

Odpowiedzialność współmałżonka wspólnika spółki cywilnej za długi spółki

13-04-2017 Prawo dla każdego Brak komentarzy »

Przedmiotem niniejszego opracowania będzie sytuacja, w której jeden ze współmałżonków prowadzi przedsiębiorstwo w formie spółki cywilnej z osobami trzecimi. Najczęstszymi kwestiami problematycznymi z którymi należy sobie poradzić są:

czy małżonek wspólnika spółki cywilnej powinien się obawiać odpowiedzialności za długi wynikające z umów zawartych przez tę spółkę cywilną?
jak powinien postąpić przedsiębiorca zawierający umowę ze spółką cywilną, aby nie narazić się na brak lub istotne ograniczenie możliwości zaspokojenia swoich roszczeń?

Poniżej postaramy się rozstrzygnąć te wątpliwości.

By odpowiedzieć na powyższe pytania, przedstawiam w krótkim zarysie istotę spółki cywilnej i zasady odpowiedzialności w spółce cywilnej.

Działanie spółki cywilnej reguluje KC w art. 860 – 875. Jest to najprostsza forma działalności gospodarczej, jest łatwa w zakładaniu i tania w rejestracji, co sprawia, że cieszy się dużą popularnością. Spółkę prowadzą wspólnicy wnoszący wkład w postaci pieniężnej, własności lub innych praw albo świadczeniu usług. Spółka cywilna nie ma osobowości prawnej, to wspólnicy w drodze zawartej umowy działają na rynku. Nie jest ona podmiotem praw i obowiązków, tak jak to dzieje się w przypadku spółek prawa handlowego. Konsekwencją tego faktu jest, iż każdy ze wspólników posiada odrębny wpis do ewidencji działalności gospodarczej, zaś spółka ma swój nr NIP oraz własny numer regon.

Upadłość konsumencka – skutki prawne

29-03-2017 Prawo dla każdego Brak komentarzy »

Z dniem 07.12.2016r Marszałek Sejmu RP obwieścił wejście w życie tekstu jednolitego przepisów Ustawy z dnia 28.02.2003r Prawo upadłościowe (Dz. U. z 2016, poz. 2171). Fragment Ustawy która nas interesuje w niniejszym opracowaniu w zakresie postępowania upadłościowego osób nieprowadzących działalności gospodarczej (tzw. upadłości konsumenckiej), zawarty jest w tytule V Ustawy. Jest to bardzo istotna regulacja, która ułatwia możliwość składania wniosków o ogłoszenie upadłości konsumentów, a także ich ogłaszania oraz wprowadza możliwość zawarcia przez niewypłacalnych konsumentów, układu ze swoimi wierzycielami.

By móc dalej rozważać zapisy księgi V poniżej zamieszczono słowniczek zwrotów używanych w dalszej treści.

Wierzyciel – osoba, która może żądać spełnienia świadczenia od innej osoby (dłużnika). Łączy ją z nim stosunek zobowiązaniowy (dług). Podstawą przyjęcia takiej definicji jest art. 353 KC – Zobowiązanie polega na tym, że wierzyciel może żądać od dłużnika świadczenia, a dłużnik powinien świadczenie spełnić.

Syndyk – po wejściu w życie Ustawy o Licencji Syndyka – Syndycy licencjonowani wykonują swój zawód w ramach kancelarii syndyków. Są specjalistami zarządzania kryzysowego, menadżerami rewitalizacji podmiotu w kłopotach finansowych, pomagają w rozwiązaniu problemów związanych z kłopotami finansowymi.

Prawo upadłościowe – regulujące zasady wspólnego dochodzenia roszczeń wierzycieli od niewypłacalnych dłużników tj. przedsiębiorców i osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz skutki ogłoszenia upadłości.

Wymagalność zobowiązania pieniężnego – zobowiązanie, co do którego termin płatności minął, a które nie zostało przedawnione lub umorzone, a więc możliwe jest żądanie przez wierzyciela jego spłaty.

Przedmioty wyłączone spod egzekucji – zgodnie z art. 829 i nast. KPC, rzeczy wyłączone spod egzekucji to:

przedmioty urządzenia domowego, pościel, bielizna i ubranie codzienne, niezbędne dla dłużnika i będących na jego utrzymaniu członków jego rodziny, a także ubranie niezbędne do pełnienia służby lub wykonywania zawodu;
zapasy żywności i opału niezbędne dla dłużnika i będących na jego utrzymaniu członków jego rodziny na okres jednego miesiąca;
narzędzia i inne przedmioty niezbędne do osobistej pracy zarobkowej dłużnika oraz surowce niezbędne dla niego do produkcji na okres jednego tygodnia, z wyłączeniem jednak pojazdów mechanicznych;
część wynagrodzenia;
część środków zgromadzonych na rachunkach bankowych.

Przechodząc do merytorycznych rozważań, przepisy nie wprowadzają automatyzmu w ogłaszaniu upadłości konsumenckiej – postępowanie to nadal pozostaje postępowaniem sądowym. Każdorazowo konsument musi spełnić szereg przesłanek, które podlegają indywidualnej ocenie przez rozpatrujący wniosek Sąd.

Kary umowne – nie zawsze sprawiedliwe ustalenie pomiędzy Stronami Umowy

12-02-2017 Umowy Brak komentarzy »

Instytucja kary umownej należącej do kategorii dodatkowych zastrzeżeń umownych, jest regulowana w art. 483 – 485 KC. Kara umowna pełni przede wszystkim funkcję kompensacyjną, będąc swego rodzaju surogatem odszkodowania a ponadto pełni rolę stymulacyjną i prewencyjną, gdyż pomyślana została, jako zabezpieczenie realnego wykonania zobowiązania. Kara umowna posiada także charakter represyjny, zamieniając się w sankcję cywilnoprawną w przypadku, gdy dochodzi do niewykonania lub nienależytego wykonania zobowiązania przez dłużnika. Klauzula umowna, zobowiązująca jedną ze stron do zapłaty określonej kwoty, w przypadku zaistnienia określonych okoliczności zdejmuje z wierzyciela obowiązek udowodnienia rozmiarów faktycznej szkody. Stanowi to dodatkowy czynnik mobilizujący dłużnika do wykonania zobowiązania.

Kara umowna dla zobowiązań pieniężnych

Zastrzeganie kar umownych w umowach, które zawierają między sobą przedsiębiorcy jest częste, ale nie należy ich mylić z odsetkami. Kara umowna, nazywana niekiedy odszkodowaniem umownym, ma powodować naprawienie szkody wynikłej z niewykonania lub nienależytego wykonania zobowiązania niepieniężnego, takiego jak dostawa towarów czy wybudowanie biurowca, czyli mogą to być umowy rezultatu np. umowa o dzieło, jak również umowy starannego działania np. umowa zlecenia. O ile kara umowna powstaje w wyniku niewykonania lub nienależytego wykonania zobowiązania niepieniężnego, to wyrażona może zostać jednak jedynie w pieniądzu. Zastrzeżenie w umowie kary umownej nie zmienia obowiązków stron stosunku prawnego wskazanych w art. 354 KC, według którego dłużnik powinien wykonać zobowiązanie zgodnie z jego treścią i w sposób odpowiadający jego celowi społeczno gospodarczemu oraz zasadom współżycia społecznego, a jeżeli istnieją w tym zakresie ustalone zwyczaje, także w sposób odpowiadający tym zwyczajom.

Skutki nie przerejestrowania spółki z rejestru RHB do rejestru KRS

16-01-2017 Krajowy Rejestr Sądowy Brak komentarzy »

Przedsiębiorcy, których spółki zostały wpisane do powstałego w 1919r Rejestru Handlowego B (RHB) – składał się on z trzech działów A, B, C, do B były wpisywane spółki z o.o., akcyjne i towarzystwa ubezpieczeń wzajemnych – prowadzonego w sądach rejestrowych do 01.01.2001r, mieli czas na przepisanie danych swoich firm do Krajowego Rejestru Sądowego (KRS) do końca grudnia 2015r. Początkowo ostateczny termin złożenia wniosku o przerejestrowanie ustalono na 31.12.2003r, jednak wobec faktu, że do końca 2009r około 160 000 podmiotów nie wykonało tego obowiązku, Ustawą nowelizującą termin ten został przedłużony do 31.12.2013r, a następnie do 31.12.2015r. Była to bardzo ważna nowelizacja m.in. dla spadkobierców przedwojennych właścicieli spółek, którzy do tej pory nie przerejestrowali spółki z rejestrów RHB do KRS.

Począwszy od wejścia w życie przepisów Ustawy o KRS, rejestr ten stał się ważnym źródłem informacji o podmiotach gospodarczych. Ustawa ta na przestrzeni kilku ostatnich lat jej obowiązywania niezaprzeczalnie przyczyniła się do wzmocnienia pewności i bezpieczeństwa obrotu gospodarczego. Funkcje, jakie obecnie spełnia KRS to funkcja ewidencyjna, informacyjna, legalizacyjna oraz funkcja gwarancyjna. Doniosłość tychże funkcji wzrosła nie tylko w krajowym obrocie procesjonalnym, ale również w obrocie międzynarodowym.

Oddaj swój głos by poprzeć List otwarty do Ministra Sprawiedliwości w sprawie oszustw praktykowanych przez Firmę CEDGiF

30-12-2016 Oszuści Brak komentarzy »

Szanowni Przedsiębiorcy

W ślad za informacją, jaką zamieściliśmy na naszej stronie www.doradztwoprawne.org o praktykach noszących znamiona oszustwa tj. wyłudzenia środków pieniężnych czynionych przez Firmę pod nawą CEDGiF – CENTRALNA EWIDENCJA DZIAŁALNOŚCI GOSPODARCZEJ I FIRM, która rozsyła dokument wraz z blankietem opłaty, stanowiący wezwanie do dokonania opłaty w kwocie 295 zł (słownie: dwieście dziewięćdziesiąt pięć złotych) za faktycznie dokonany przez Was Przedsiębiorców wpis do CEIDG – CENTRALNA EWIDENCJA I INFORMACJA O DZIAŁALNOŚCI GOSPODARCZEJ oraz w ślad za głosami wielu Was Przedsiębiorców, którzy sugerowaliście by złożyć w tej sprawie List otwarty do Ministra Sprawiedliwości, zamieszczamy poniżej skan pisma, jakie w tej sprawie zostało wystosowane.

Jednocześnie, zachęcamy do złożenia Państwa głosu w sprawie, jako sprzeciwu dla stosowanych praktyk przez nieuczciwą Firmę pod nazwą CEDGiF oraz wobec niemocy z jaką spotykają się Przedsiębiorcy ze strony właściwych organów ściągania w postaci umarzania postępowania z uwagi na niską społeczną szkodliwość zgłaszanego przez Was czynu.

W celu złożenia swojego głosu, należy pobrać i wypełnić oświadczenie, dostępne w linku poniżej i przesłać je mailowo na adres: sabina@doradztwoprawne.org

Pobierz oświadczenie do podpisania

Umowa o dzieło a umowa o roboty budowlane

14-12-2016 Prawo budowlane Brak komentarzy »

Przez umowę o roboty budowlane Wykonawca zobowiązuje się do oddania przewidzianego w umowie obiektu, wykonanego zgodnie z projektem i z zasadami wiedzy technicznej. Inwestor z kolei zobowiązuje się do dokonania wymaganych przez właściwe przepisy czynności związanych z przygotowaniem robót, w szczególności do przekazania terenu budowy i dostarczenia projektu, oraz do odebrania obiektu i zapłaty umówionego wynagrodzenia. Umowa o roboty budowlane jest umową odpłatną, mającą charakter zobowiązania rezultatu. Zgodnie z przepisami Prawa budowlanego roboty budowlane to budowa, a także prace polegające na przebudowie, montażu, remoncie lub rozbiórce obiektu budowlanego. Rodzaje umów budowlanych: umowa o generalną realizację inwestycji, umowa o generalne wykonawstwo, umowa o wykonawstwo częściowe, umowa podwykonawcza.

Przez umowę o dzieło przyjmujący zamówienie zobowiązuje się do wykonania oznaczonego dzieła, a zamawiający do zapłaty wynagrodzenia.

Informacja o oszustach pod firmą CEDGiF

18-11-2016 Oszuści CEDGiF, oszuści 71 komentarzy »

Szanowni Przedsiębiorcy – uważajcie na oszustów!!!

Prosimy o zapoznanie się z zamieszczonym skanem dokumentu ku przestrodze.

Firma CEDGiF – CENTRALNA EWIDENCJA DZIAŁALNOŚCI GOSPODARCZEJ I FIRM wysyła dokument (wraz z blankietem opłaty) stanowiący wezwanie do dokonania opłaty w kwocie 295 zł (słownie: dwieście dziewięćdziesiąt pięć złotych) za faktycznie dokonany przez Was Przedsiębiorców wpis do CEIDG – CENTRALNA EWIDENCJA I INFORMACJA O DZIAŁALNOŚCI GOSPODARCZEJ.

Jak widać Firma oszukująca używa nazwy na pierwszy rzut oka identycznej z oficjalnym rejestrem działalności gospodarczych. Sam dokument vide załączony skan wraz z blankietem opłat wygląda bardzo profesjonalnie i skutecznie wprowadza w błąd.

Na stronie www.ceidg.gov.pl również znajduje się informacja, iż UWAGA! Wszelkie czynności związane z wpisem do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej (CEIDG) – prowadzonej przez Ministra Rozwoju są BEZPŁATNE.

Szanowni Przedsiębiorcy, w przypadku otrzymania wezwania jak w załączonym skanie, należy je zutylizować bez płacenia jakichkolwiek kwot lub rozważyć doniesienie o podejrzeniu popełnienia przestępstwa wyłudzenia korzyści majątkowej vide Art. 286. § 1 KK Kto, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, doprowadza inną osobę do niekorzystnego rozporządzenia własnym lub cudzym mieniem za pomocą wprowadzenia jej w błąd albo wyzyskania błędu lub niezdolności do należytego pojmowania przedsiębranego działania podlega karze pozbawienia wolności od 6 miesięcy do lat 8.

Ponieważ kwota 295 zł stanowi w pojedynczym przypadku kwotę znikomą, należy rozważyć zbiorowe zgłoszenie właściwym organom ścigania, podejrzenia popełnienia w / w przestępstwa. Albowiem jest wielu przedsiębiorców, którzy padli ofiarą przedmiotowej oszukańczej firmy.

Szanowni Przedsiębiorcy pozostańcie czujni i nie pozwólcie się oszukiwać !!!!

Bezumowne przechowywanie nieodebranego towaru z reklamacji

17-10-2016 e-prawo w e-handlu Brak komentarzy »

W praktyce wielu przedsiębiorców prowadzących zarówno sprzedaż w formie sklepu internetowego jak i sprzedaży bezpośredniej, często spotyka się z przypadkami nieodbierania rzeczy oddanej sprzedawcy w ramach reklamacji. Jest to dość kłopotliwe, przede wszystkim z uwagi na potrzebę wyznaczenia miejsca do przechowywania takich rzeczy jak i sam fakt, co zrobić z rzeczą, która czeka na swojego właściciela, czy uznać ją za porzuconą czy może odesłać na koszt klienta, czy może po prostu zniszczyć a może wynająć hotel do przechowywania rzeczy na koszt Klienta. Niektórzy stosują zabezpieczenia w postaci odpowiednich zapisów w regulaminach sklepów internetowych, mających ich ochronić przed takimi praktykami licząc, iż jest to wystarczające i w zupełności ich zabezpieczy. Czy takie zapisy są dozwolone i czy w pełni nas zabezpieczą? W dzisiejszym wpisie postaramy się rozwiać wątpliwości związane z nieodbieraniem towaru przez konsumenta.

Kaucja a zatrzymanie części wynagrodzenia w robotach budowlanych

04-10-2016 Prawo budowlane Brak komentarzy »

Oto bardzo często spotykana sytuacja w umowach o roboty budowlane:

W umowie między wykonawcą a podwykonawcą ustalono, że 10% wartości brutto każdej faktury podwykonawcy zostanie zatrzymane przez wykonawcę na poczet zabezpieczenia należytego wykonania zobowiązania. Strony umowy owe zatrzymanie 10% wynagrodzenia nazwały „kaucją gwarancyjną”, której 70% wartości miało zostać zwrócone podwykonawcy w terminie 30 dni od sporządzenia protokołu końcowego odbioru robót, a 30% w terminie 15 dni po okresie rękojmi. Wykonawca ustalonej kwoty nie zwraca, mimo protokołu końcowego odbioru robót.

W ramach przewidzianej w art. 353¹ KC swobody kontraktowania strony mogą ustanowić różne zabezpieczenia należytego wykonania umowy. Sposobem zabezpieczenia należytego wykonania umowy jest m. in.: wpłata kaucji, czyli określonej kwoty, będącej jak gdyby w depozycie uprawnionego na oznaczony czas z prawem pobierania na zaspokojenie roszczenia po ziszczeniu się umówionego warunku, przy czym sama zapłata tej kwoty może nastąpić w różnych formach, nie wykluczając potrącenia. Sposobem zabezpieczenia należytego wykonania umowy jest także zatrzymanie części wynagrodzenia do umówionego czasu.

Zabezpieczenie danych osobowych

21-09-2016 Dane Osobowe Brak komentarzy »

Przetwarzanie danych osobowych wiąże się z obowiązkiem zastosowania odpowiednich zabezpieczeń, jakie winien wdrożyć Administrator danych osobowych. W tym celu należy dokonać wcześniejszej analizy ryzyka związanego z możliwością utraty, uszkodzenia, zaginięcia lub wykradnięcia danych.

Zgodnie z art. 36 ust. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o ochronie danych osobowych (Dz. U. 2016 r. poz. 195), Administrator danych osobowych zobligowany jest do zapewnienia odpowiednich środków technicznych i organizacyjnych zapewniających ochronę przetwarzanych danych osobowych odpowiednią do zagrożeń oraz kategorii danych objętych ochroną, a w szczególności powinien zabezpieczyć dane przed ich udostępnieniem osobom nieupoważnionym, zabraniem przez osobę nieuprawnioną, przetwarzaniem z naruszeniem ustawy oraz zmianą, utratą, uszkodzeniem lub zniszczeniem. Zakres środków, jakie mogą być zastosowane w celu ochrony danych może być różny i zależny jest od zagrożeń dla przetwarzanych danych osobowych.

Martwe spółki w rejestrze KRS

02-09-2016 Krajowy Rejestr Sądowy 2 komentarze »

Kierując się wnioskami Komitetu Stabilności Finansowej, który analizował działania organów i instytucji państwowych w sprawie Amber Gold sp. z o.o. Ministerstwo Sprawiedliwości podjęło działania celem nowelizacji Ustawy dnia 20.08.1997r o Krajowym Rejestrze Sądowym (Dz.U. z 1997 nr 121 poz. 769). I tak od 01.01.2015 roku weszła w życie nowelizacja z dnia 07.11.2014r Ustawy o Krajowym Rejestrze Sądowym dodając nowe przepisy art. 25a – 25d.

Zgodnie z tą nowelizacją możliwa jest likwidacja spółek, które figurują w oficjalnym spisie, choć już nie działają oraz nie wykonują obowiązków ustawowych. Celem tej nowelizacji jest nie tylko ułatwienie prowadzenia działalności gospodarczej, uporządkowanie i uaktualnienie rejestru, zwiększenie pewności i bezpieczeństwa obrotu gospodarczego, ale także zwiększenie efektywności oraz usprawnienie i przyspieszenie działania sądu rejestrowego. Co prawda istnieją przepisy zobowiązujące sąd rejestrowy do podejmowania z urzędu działań zmierzających do aktualizacji wpisów, ale w wielu przypadkach sąd jest bezradny, np., gdy firma nie ma zarządu, a widniejący w rejestrze adres, od dawna jest nieaktualny.

W ponad dziesięcioletniej praktyce funkcjonowania KRS, zarówno w praktyce jak i w orzecznictwie zidentyfikowano problem tzw. „podmiotów martwych”. Są to podmioty wciąż figurujące w KRS, jednak nie wykonujące obowiązków rejestrowych za dwa kolejne lata obrachunkowe pomimo dwukrotnego wezwania, nieprowadzące działalności i nieposiadające majątku lub nieskładające wniosku o wznowienie działalności przed upływem dwóch lat od jej zawieszenia. Oczywistym jest, że sam fakt istnienia takich podmiotów osłabia wiarygodność rejestru i kwestionuje szereg domniemań – w szczególności domniemanie prawdziwości wpisu. Tak, więc każdy przypadek obecności w rejestrze podmiotu martwego jest sytuacją niepożądaną z punktu widzenia bezpieczeństwa obrotu gospodarczego – i powinien być wyeliminowany.

Niezamówione świadczenie wysłane przez pomyłkę

09-08-2016 e-prawo w e-handlu 1 komentarz »

Prowadząc sprzedaż za pośrednictwem sklepu internetowego zdarzają się sytuacje, że sprzedawca realizując dostawę towaru, przez pomyłkę wysyła towar, który nie jest zgodny z zawartą umową sprzedaży. By lepiej zobrazować ten problem, pokażemy mechanizm działania na konkretnym przykładzie.

Załóżmy, że zamawiamy w sklepie internetowym telewizor LED. Sprzedawca potwierdza otrzymanie zamówienia, potwierdza zawarcie umowy i przystępuje do jej realizacji. Następnie realizuje dostawę niezwłocznie. Nasz wymarzony telewizor już do nas jedzie. Kurier dostarcza towar i po otwarciu przesyłki okazuje się, iż otrzymaliśmy inny telewizor, niż ten, który był przedmiotem umowy, w dodatku z faktury wynika, iż jest droższy niż nasz wybraniec i pozostawienie towaru czy jakakolwiek dopłata nas nie interesuje. Dziś finał Mistrzostw Europy w piłce nożnej a my zostaliśmy bez telewizora. Co w takiej sytuacji możemy zrobić? Czy mamy niezwłocznie powiadomić o tym fakcie sprzedawcę? Czy mimo pomyłki z winy sprzedawcy możemy użytkować towar niebędący naszą własnością? Na te pytania postaramy się odpowiedzieć w dzisiejszym opracowaniu.

Zasady zatrudniania cudzoziemców w Polsce

03-08-2016 Prawo pracy Brak komentarzy »

Zgodnie z obowiązującą zasadą swobody przepływu osób vide art. 39 Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską, cudzoziemcy – obywatele Unii nie potrzebują uzyskiwać pozwolenia na pracę w Polsce. Od dnia 17.01.2007r obywatele państw członkowskich Unii Europejskiej oraz Europejskiego Obszaru Gospodarczego posiadają swobodny dostęp do polskiego rynku pracy.

Podstawowym aktem prawnym regulującym zagadnienie zatrudniania cudzoziemców w Polsce jest ustawa z dnia 20.04.2004r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (Dz.U. z 2008r. nr 69 poz. 415 z późn. zm. – uwaga! ten akt został uchylony) oraz Ustawa z dnia 15.06.2012r o skutkach powierzania wykonywania pracy cudzoziemcom przebywającym wbrew przepisom na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. z 2012, poz. 769) a także Ustawa z dnia 12.12.2013r o cudzoziemcach (Dz. U. z 2013r, poz. 1650).

Cudzoziemcem jest osobą nieposiadającą obywatelstwa polskiego. Cudzoziemiec wykonuje legalnie pracę, jeżeli:

posiada ważną wizę lub inny dokument uprawniający go do pobytu na terytorium RP lub którego podstawa pobytu na terytorium RP uprawnia do wykonywania pracy,
wykonuje pracę na podstawie zezwolenia w przypadkach, gdy jest ono wymagane,
wykonuje pracę na warunkach określonych w zezwoleniu na pracę,
wykonuje pracę na stanowisku określonym w zezwoleniu na pracę,
zawarł wymaganą umowy o pracę albo umowę cywilnoprawną.

Skutki spełnienia świadczenia niezamówionego przez konsumenta

20-07-2016 e-prawo w e-handlu Brak komentarzy »

Przedsiębiorcy poszukując klientów coraz częściej sięgają po różne techniki sprzedaży, które jak pokazuje praktyka, są na tyle agresywne, że wchodzą w zakres działań określanych, jako nieuczciwe praktyki rynkowe. Jednym z takich działań jest wysyłanie konsumentowi towaru w sytuacji, gdy nie złożył on zamówienia na określony produkt a więc nie wyraził swojej zgody i woli zakupu. Dodatkowo, by wywrzeć większą presję i sprawić, by umowa sprzedaży została zawarta, do towaru załączona jest informacja, iż brak odpowiedzi / rezygnacji z zawarcia umowy po stronie konsumenta w wyznaczonym terminie jest traktowane, jako zawarcie umowy sprzedaży, co dla konsumenta oznacza obowiązek zapłaty ceny towaru wraz z kosztami dostawy. Ingerencja w sferę prywatności konsumenta w postaci nakłaniania do nabycia produktów poprzez ich wysyłkę bez zgody konsumenta, stanowi niezamówione świadczenie w rozumieniu art. 5 ustawy z dnia 30 maja 2014 r. o prawach konsumenta.

Zatrudnianie pracowników z Korei Północnej w Polsce

11-07-2016 Prawo pracy Brak komentarzy »

Niniejsze opracowanie jest zdecydowanie odmienne od większości publikowanej na stronie naszego Doradztwa Prawnego. Niewiele jest w nim odniesień do uregulowań prawnych. Skłoniła mnie do tego sytuacja pewnej Firmy, która spotkała się z ostracyzmem ze strony innych podmiotów gospodarczych za zatrudnianie obywateli Korei Północnej przy pracach budowlanych. Przyjrzyjmy się, więc bliżej, jak to jest z tym zatrudnianiem pracowników z Korei Północnej w Polsce.

Czeska opinia publiczna zmusiła rząd, by zabronił zatrudniania robotników z komunistycznej Korei. Także Bułgaria i Rumunia zrezygnowały z wyzysku. A w Polsce pracuje coraz więcej poddanych, Kim Dzong Una. Media donoszą, iż robotnicy dzieleni są na kilkuosobowe grupy, których członkowie nawzajem się obserwują. Brygada ma swojego kierownika, jednak donosicielem może stać się każdy z pozostałych. Oko koreańskiego Wielkiego Brata z Pjongjangu widzi z odległości tysięcy kilometrów.

Gwarancja bankowa, gwarancja ubezpieczeniowa i inne zabezpieczenia w umowach o roboty budowlane

21-06-2016 Prawo w spółkach Brak komentarzy »

Budownictwo jest istotnym działem polskiej gospodarki. Szacuje się, że roczna wartość produkcji wypracowana w tym dziale stanowi około 12 % PKB, co daje kwotę ok. 156 mld złotych. Z tego ok. 28 % stanowią zamówienia publiczne na roboty budowlane. Wydatkowanie środków publicznych przyczynia się, zatem w znaczący sposób do kształtowania kondycji tego sektora. Niniejsze opracowanie ma na celu wskazanie roli, jaką w procesie realizacji zamówień publicznych na roboty budowlane pełnią regulacje dotyczące zabezpieczenia należytego wykonania umowy, a w szczególności omówienie tendencji w zakresie stosowania dwóch wybranych instrumentów, a mianowicie gwarancji bankowej i gwarancji ubezpieczeniowej.

W celu zminimalizowania ryzyka wystąpienia nieprawidłowości w realizacji umowy przez którąkolwiek ze Stron, należy w umowie szczegółowo i wyczerpująco określić obowiązki z uwzględnieniem charakteru inwestycji. Wyczerpujące uregulowanie w umowie wzajemnych zobowiązań, nie tylko pozwoli zapobiec nieprawidłowemu wykonaniu umowy przez Strony, ale również stworzy podstawy, w oparciu, o które poszkodowana Strona będzie mogła skorzystać z zastrzeżonych na swoją rzecz zabezpieczeń. Należy, bowiem pamiętać, że roszczenia inwestora są roszczeniami przyszłymi, o nieustalonej wysokości, których dochodzenie przed sądem wymaga skomplikowanego postępowania dowodowego, zatem ich zabezpieczenie musi zapewniać inwestorowi pewność i szybkość zaspokojenia oraz uniezależnienie zaspokojenia od sytuacji finansowej wykonawcy. Funkcje te spełniają opisane poniżej gwarancja bankowa (lub zbliżona do niej gwarancja ubezpieczeniowa) oraz kaucja pieniężna.

Rażąco niska cena w świetle obowiązujących od dnia 19.10.2014 r przepisów Ustawy Prawo zamówień publicznych

01-06-2016 Zamówienia Publiczne Brak komentarzy »

Bez wątpienia jednym z największych problemów systemu zamówień publicznych są kontrakty realizowane poniżej ich faktycznych kosztów, a więc w oparciu o oferty zawierające rażąco niskie ceny. Przepis art. 90 ust. 1 Ustawy z dnia 29.01.2004r Prawo zamówień publicznych (Dz. U. z 2013r poz. 907 ze zm.) zwana dalej, jako Ustawa Pzp, ustanawia obowiązek zamawiającego zwrócenia się do wykonawcy o udzielenie wyjaśnień oraz złożenie dowodów, dotyczących elementów oferty mających wpływ na wysokość ceny, jeżeli cena oferty, w opinii zamawiającego, wydaje się rażąco niska w stosunku do przedmiotu zamówienia i budzi jego wątpliwości, co do możliwości wykonania przedmiotu zamówienia zgodnie z wymaganiami sformułowanymi przez zamawiającego lub wynikającymi z odrębnych przepisów. Mając na względzie cel przedmiotowej regulacji wydaje się, iż za ofertę z rażąco niską ceną można uznać ofertę z ceną niewiarygodną, nierealistyczną w porównaniu do cen rynkowych podobnych zamówień. Oznacza to cenę znacząco odbiegającą od cen przyjętych, wskazującą na fakt realizacji zamówienia poniżej kosztów wytworzenia usługi, dostawy, roboty budowlanej, lub ofert zawierająca cenę nierealistyczną z punktu widzenia logiki, doświadczenia życiowego oraz zasad racjonalnego gospodarowania. Przyczyną wyraźnie niższej ceny od innych ofert może być albo świadome działanie wykonawcy albo nierzetelność kalkulacji wykonawcy, co grozi nienależytym wykonaniem lub niewykonaniem zamówienia w przyszłości.

Wykonawcy nie zawsze zdają sobie sprawę, jak poważne jest wezwanie dotyczące wyjaśnień elementów oferty mających wpływ na cenę. W praktyce często traktują je na równi np. z wezwaniem do uzupełnienia dokumentów składanych wraz z ofertą. Jest to błędne podejście, ponieważ wezwanie do wyjaśnienia elementów oferty mających wpływ na jej cenę ustanawia domniemanie, że oferta zawiera rażąco niską cenę (a więc że podlega odrzuceniu). I zadaniem wykonawcy jest w tej sytuacji udowodnienie, że taka okoliczność nie ma miejsca. Dlatego też nie można ograniczyć się do zdawkowych zapewnień o tym, że wykonawca zapewnił sobie marżę. Ceną zlekceważenia wezwania zamawiającego może być, bowiem odrzucenie oferty wykonawcy.

Poczta Polska – jak drenować kieszenie podatników w majestacie prawa?

13-04-2016 Windykacja 2 komentarze »

W niniejszym opracowaniu pokażemy jak wyglądają najczęściej spotykane praktyki Poczty Polskiej celem wyegzekwowania zaległego od 2009r abonamentu RTV, wobec podatników (niejednokrotnie wobec osób starszych, lecz nie tylko), które nie znając swoich praw i obowiązków, są stawiane przed faktem dokonanym, gdy do drzwi stuka już zajęcie Urzędu Skarbowego, często na kwotę niemal dwóch tysięcy złotych.

Schemat wygląda najczęściej następująco: Od jakiegoś czasu obywatele / podatnicy zasypywani są wezwaniami do zapłaty zaległego od 2009 r. abonamentu RTV. Takie wezwanie opiewa na kwotę średnio 1700 złotych (wraz z odsetkami). Przeważnie wezwany obywatel / podatnik uiszcza żądaną kwotę w okienku pocztowym. Są jednak obywatele / podatnicy, którzy albo nie otrzymali wezwania, albo zignorowali wezwanie. Wówczas w niezwykle krótkim terminie (dwa, trzy tygodnie), obywatel / podatnik dowiaduje się, iż właśnie nastąpiło zajęcie jego konta bankowego przez komornika Urzędu Skarbowego na podstawie administracyjnego tytułu wykonawczego za nieopłacony abonament RTV.

Komornicy zaczęli, bowiem, skutecznie ściągać należności z tytułu nieopłacania abonamentu za radio i telewizję. Urzędy skarbowe zostały zalane wnioskami Poczty Polskiej z żądaniami wyegzekwowania zaległości wraz z należnymi odsetkami. Chodzi tu o kwoty wynoszące grubo ponad tysiąc złotych, które ściągane są z rachunków bankowych dłużników, wynagrodzenia, emerytury, renty, itp.

Nawet 3 miliony Polaków może zostać wezwanych do spłaty zadłużenia. To głównie osoby, które kiedyś regularnie opłacały abonament RTV, ale przestały to robić i nie wyrejestrowały odbiornika.

Wady oświadczenia woli i ich konsekwencje

16-03-2016 Umowy 5 komentarzy »

Każdego dnia dokonujemy wielu czynności prawnych, nie zdając sobie z tego sprawy na przykład gdy kupujemy gazetę czy gdy wsiadamy do autobusu i kasujemy bilet. Jeżeli czynność taką dokonujemy pod wpływem błędu, groźby, podstępu lub w stanie w którym nie potrafimy rozpoznać znaczenia naszych czynów, możemy uchronić się przed negatywnymi konsekwencjami, jakie się z tą czynnością wiążą. Czynności takie dotknięte będą tzw. wadami oświadczenia woli, określonymi w art. 82 – 88 KC.

Oświadczenie woli to każde zachowanie nie tylko podjęte w zamiarze wywołania określonego skutku prawnego, z którego wynika – przy uwzględnieniu towarzyszących okoliczności praktyki obrotu oraz zasad współżycia społecznego – zamiar wywołania określonego skutku prawnego na przykład przeniesienia własności przy umowie sprzedaży.

Wady oświadczenia woli należy rozumieć jako – określone w ustawie i ujęte w pewne typy – nieprawidłowości, jakie mogą wystąpić przy podjęciu decyzji, czyli aktu woli lub przy jej uzewnętrznianiu tj. przejawie woli, czyli oświadczeniu, które powodują, że takie oświadczenie woli, jako wadliwe, jest lub też może być pozbawione prawnej skuteczności. W przypadku umów, będących zgodnym oświadczeniem woli co najmniej dwóch podmiotów prawa cywilnego, wystąpienie wady oświadczenia woli ma oczywiste przełożenie na skuteczność całej umowy. Poszczególne wady oświadczenia woli różnią się między sobą charakterem i skutkami, jakie wywołują. Wadą oświadczenia woli w prawie cywilnym nie jest jakakolwiek, w potocznym rozumieniu, nieprawidłowość woli czy jej uzewnętrznienie, lecz tylko taka, którą za wadę uznaje ustawa.

Kategorie wierzytelności a ogłoszenie upadłości i zaspokojenie wierzycieli

13-02-2016 Windykacja 5 komentarzy »

Zdarza się czasem, że dana osoba zaciąga u innej (lub też innych) dług, uważając, iż poradzi sobie z jego spłatą. Jednakże nie zawsze okazuje się to możliwe. W związku z tym istnieje postępowanie upadłościowe, o które może wnioskować do sądu nie tylko wierzyciel (lub też wierzyciele), lecz również sam dłużnik. Postępowanie takie może zostać wszczęte w sytuacji, gdy nie posiada on już żadnych pieniędzy, które mógłby przeznaczyć na spłatę długu. Dysponuje jednak jakimś majątkiem, który w toku postępowania może zostać spisany i sprzedany – a uzyskane w ten sposób pieniądze mają zostać przeznaczone na spłatę długów dłużnika (zwanego w prawodawstwie upadłym). Tak więc celem wszczęcia postępowania upadłościowego jest odzyskanie przez wierzycieli wszystkich zaległości pieniężnych, które należą im się z racji niegdyś udzielonej (i nie spłaconej do końca lub wcale) pożyczki a których nie mogą w inny sposób odzyskać – z racji niewypłacalności dłużnika. Oznacza to zatem, że wierzyciele otrzymają należne im pieniądze. Czy jednak na pewno każdy wierzyciel zostanie spłacony do końca? Nie jest to wcale oczywiste. Istnieją bowiem kategorie wierzytelności i kolejność spłaty uzależniona jest od tego, do której kategorii zostanie zakwalifikowany dany wierzyciel.

Kategorie wierzytelności to kolejność ustalona w Ustawie z dnia 28.02.2003r – Prawo upadłościowe (Dz. U. z 2015r poz. 233 z późn. zm.), w jakiej zaspakajane są poszczególne wierzytelności (należności) z funduszów masy upadłości. Kolejność w jakiej zostanie zaspokojona dana wierzytelność (należność), zależy co do zasady od kategorii, do której jest ona zaliczana. Czym wyższa kategoria, do której jest zaliczona dana wierzytelność (należność), tym większa szansa na jej zaspokojenie.