Z dniem 07.12.2016r Marszałek Sejmu RP obwieścił wejście w życie tekstu jednolitego przepisów Ustawy z dnia 28.02.2003r Prawo upadłościowe (Dz. U. z 2016, poz. 2171). Fragment Ustawy która nas interesuje w niniejszym opracowaniu w zakresie postępowania upadłościowego osób nieprowadzących działalności gospodarczej (tzw. upadłości konsumenckiej), zawarty jest w tytule V Ustawy. Jest to bardzo istotna regulacja, która ułatwia możliwość składania wniosków o ogłoszenie upadłości konsumentów, a także ich ogłaszania oraz wprowadza możliwość zawarcia przez niewypłacalnych konsumentów, układu ze swoimi wierzycielami.
By móc dalej rozważać zapisy księgi V poniżej zamieszczono słowniczek zwrotów używanych w dalszej treści.
Wierzyciel – osoba, która może żądać spełnienia świadczenia od innej osoby (dłużnika). Łączy ją z nim stosunek zobowiązaniowy (dług). Podstawą przyjęcia takiej definicji jest art. 353 KC – Zobowiązanie polega na tym, że wierzyciel może żądać od dłużnika świadczenia, a dłużnik powinien świadczenie spełnić.
Syndyk – po wejściu w życie Ustawy o Licencji Syndyka – Syndycy licencjonowani wykonują swój zawód w ramach kancelarii syndyków. Są specjalistami zarządzania kryzysowego, menadżerami rewitalizacji podmiotu w kłopotach finansowych, pomagają w rozwiązaniu problemów związanych z kłopotami finansowymi.
Prawo upadłościowe – regulujące zasady wspólnego dochodzenia roszczeń wierzycieli od niewypłacalnych dłużników tj. przedsiębiorców i osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz skutki ogłoszenia upadłości.
Wymagalność zobowiązania pieniężnego – zobowiązanie, co do którego termin płatności minął, a które nie zostało przedawnione lub umorzone, a więc możliwe jest żądanie przez wierzyciela jego spłaty.
Przedmioty wyłączone spod egzekucji – zgodnie z art. 829 i nast. KPC, rzeczy wyłączone spod egzekucji to:
- przedmioty urządzenia domowego, pościel, bielizna i ubranie codzienne, niezbędne dla dłużnika i będących na jego utrzymaniu członków jego rodziny, a także ubranie niezbędne do pełnienia służby lub wykonywania zawodu;
- zapasy żywności i opału niezbędne dla dłużnika i będących na jego utrzymaniu członków jego rodziny na okres jednego miesiąca;
- narzędzia i inne przedmioty niezbędne do osobistej pracy zarobkowej dłużnika oraz surowce niezbędne dla niego do produkcji na okres jednego tygodnia, z wyłączeniem jednak pojazdów mechanicznych;
- część wynagrodzenia;
- część środków zgromadzonych na rachunkach bankowych.
Przechodząc do merytorycznych rozważań, przepisy nie wprowadzają automatyzmu w ogłaszaniu upadłości konsumenckiej – postępowanie to nadal pozostaje postępowaniem sądowym. Każdorazowo konsument musi spełnić szereg przesłanek, które podlegają indywidualnej ocenie przez rozpatrujący wniosek Sąd.
Najnowsze komentarze