Zajdel & Szafraniec

No tak, jedna jaskółka wiosny nie czyni, ale pojawiło się światełko w tunelu, a my idziemy w stronę światła. A o co dokładnie chodzi? O stosowanego przez firmy windykacyjne straszaka windykacyjnego w postaci bezkarnego wpisywania do KRD wszelkich długów, tych prawdziwych, ale najczęściej długów nieistniejących, przedawnionych, urojonych, sztucznie napompowanych, co do ich wysokości, przez doliczanie kolejnych odsetek od odsetek i kwot głównych wcześniej rzecz jasna skapitalizowanych z odsetkami żeby była większa kwota, opłat za smsy, telefony, listy czy wizyty terenowe czy też sprzedawanych dalej, koszty cesji, sprzedaży długu, itp.

Żeby iść dalej w rozważaniach, trzeba sobie wyjaśnić, czym jest firma windykacyjna a czym jest fundusz. Otóż długi od banków mogą skupować wyłącznie niestandaryzowane sekurytyzacyjne fundusze inwestycyjne zamknięte, w skrócie NSFIZ, zwane funduszami. Te zaś są reprezentowane przez firmy windykacyjne, które działają w imieniu i na ich rzecz.  Część funduszy ma swoje stałe firmy windykacyjne, najczęściej powiązane kapitałowo jak np. Prokura NSFIZ i Kruk S.A., niektóre mają bliźniacze nazwy funduszu i firmy windykacyjnej np. BEST NSFIZ i BEST S.A. itd.

Inne fundusze korzystają z zewnętrznych firm windykacyjnych np. Kredyt Inkaso NSFIZ czy OMEGA Wierzytelności NSFIZ oddają do obsługi swoje wierzytelności do GetBack S.A. Dlatego bardzo często mylnie interpretuje się, że „bank sprzedał dług do np. Ultimo”. Otóż Bank sprzedał dług do funduszu, który obsługuje firma windykacyjna np. Firma Ultimo. Czyli w sądzie nie walczy się z Ultimo czy Krukiem, tylko bezpośrednio z funduszem, jednak ten zabieg jest celowy, ponieważ w Internecie najczęściej poszukuje się informacji w oparciu o nazwy firm windykacyjnych, a nie rzeczywistych wierzycieli, czyli funduszy, dlatego warto znać różnicę między nimi.

(więcej…)

W niniejszym opracowaniu pokażemy jak wyglądają najczęściej spotykane praktyki Poczty Polskiej celem wyegzekwowania zaległego od 2009r abonamentu RTV, wobec podatników (niejednokrotnie wobec osób starszych, lecz nie tylko), które nie znając swoich praw i obowiązków, są stawiane przed faktem dokonanym, gdy do drzwi stuka już zajęcie Urzędu Skarbowego, często na kwotę niemal dwóch tysięcy złotych.

Schemat wygląda najczęściej następująco: Od jakiegoś czasu obywatele / podatnicy zasypywani są wezwaniami do zapłaty zaległego od 2009 r. abonamentu RTV. Takie wezwanie opiewa na kwotę średnio 1700 złotych (wraz z odsetkami). Przeważnie wezwany obywatel / podatnik uiszcza żądaną kwotę w okienku pocztowym. Są jednak obywatele / podatnicy, którzy albo nie otrzymali wezwania, albo zignorowali wezwanie. Wówczas w niezwykle krótkim terminie (dwa, trzy tygodnie), obywatel / podatnik dowiaduje się, iż właśnie nastąpiło zajęcie jego konta bankowego przez komornika Urzędu Skarbowego na podstawie administracyjnego tytułu wykonawczego za nieopłacony abonament RTV.

Komornicy zaczęli, bowiem, skutecznie ściągać należności z tytułu nieopłacania abonamentu za radio i telewizję. Urzędy skarbowe zostały zalane wnioskami Poczty Polskiej z żądaniami wyegzekwowania zaległości wraz z należnymi odsetkami. Chodzi tu o kwoty wynoszące grubo ponad tysiąc złotych, które ściągane są z rachunków bankowych dłużników, wynagrodzenia, emerytury, renty, itp.

Nawet 3 miliony Polaków może zostać wezwanych do spłaty zadłużenia. To głównie osoby, które kiedyś regularnie opłacały abonament RTV, ale przestały to robić i nie wyrejestrowały odbiornika.

(więcej…)

Zdarza się czasem, że dana osoba zaciąga u innej (lub też innych) dług, uważając, iż poradzi sobie z jego spłatą. Jednakże nie zawsze okazuje się to możliwe. W związku z tym istnieje postępowanie upadłościowe, o które może wnioskować do sądu nie tylko wierzyciel (lub też wierzyciele), lecz również sam dłużnik. Postępowanie takie może zostać wszczęte w sytuacji, gdy nie posiada on już żadnych pieniędzy, które mógłby przeznaczyć na spłatę długu. Dysponuje jednak jakimś majątkiem, który w toku postępowania może zostać spisany i sprzedany – a uzyskane w ten sposób pieniądze mają zostać przeznaczone na spłatę długów dłużnika (zwanego w prawodawstwie upadłym). Tak więc celem wszczęcia postępowania upadłościowego jest odzyskanie przez wierzycieli wszystkich zaległości pieniężnych, które należą im się z racji niegdyś udzielonej (i nie spłaconej do końca lub wcale) pożyczki a których nie mogą w inny sposób odzyskać – z racji niewypłacalności dłużnika. Oznacza to zatem, że wierzyciele otrzymają należne im pieniądze. Czy jednak na pewno każdy wierzyciel zostanie spłacony do końca? Nie jest to wcale oczywiste. Istnieją bowiem kategorie wierzytelności i kolejność spłaty uzależniona jest od tego, do której kategorii zostanie zakwalifikowany dany wierzyciel.

Kategorie wierzytelności to kolejność ustalona w Ustawie z dnia 28.02.2003r – Prawo upadłościowe (Dz. U. z 2015r poz. 233 z późn. zm.), w jakiej zaspakajane są poszczególne wierzytelności (należności) z funduszów masy upadłości. Kolejność w jakiej zostanie zaspokojona dana wierzytelność (należność), zależy co do zasady od kategorii, do której jest ona zaliczana. Czym wyższa kategoria, do której jest zaliczona dana wierzytelność (należność), tym większa szansa na jej zaspokojenie.

(więcej…)

Art. 498 KC (Dz.U. nr 16, poz. 93 z późn. zm.) §1. Gdy dwie osoby są jednocześnie względem siebie dłużnikami i wierzycielami, każda z nich może potrącić swoją wierzytelność z wierzytelności drugiej strony, jeżeli przedmiotem obu wierzytelności są pieniądze lub rzeczy tej samej jakości oznaczone tylko co do gatunku, a obie wierzytelności są wymagalne i mogą być dochodzone przed sądem lub przed innym organem państwowym. §2. Wskutek potrącenia obie wierzytelności umarzają się nawzajem do wysokości wierzytelności niższej. Obustronne transakcje, czyli takie, przy których przedsiębiorcy są dla siebie równocześnie sprzedawcami i nabywcami, to częste zjawisko w obrocie gospodarczym. Kontrahenci mogą skorzystać z dużego ułatwienia, jakim jest kompensata wzajemnych zobowiązań. I to właśnie kompensata wierzytelności będzie tematem niniejszego opracowania.

(więcej…)

Skąd wynika uprawnienie wierzyciela do wpisu danego dłużnika do KRD?  Podstawę prawną w tym zakresie stanowią przepisy Ustawy z dnia 09.04.2010r o udostępnianiu informacji gospodarczych i wymianie danych gospodarczych (Dz.U. 2010 nr 81 poz. 530 z późn. zm.).

Na przesłanki konieczne do wpisu do rejestru dłużnika będącego przedsiębiorcą wskazuje art. 15 ust. 1 Ustawy: „Wierzyciel może przekazać do biura informacje gospodarcze o zobowiązaniu dłużnika niebędącego konsumentem wyłącznie wówczas, gdy są spełnione łącznie następujące warunki: 1) zobowiązanie powstało w związku z określonym stosunkiem prawnym, w szczególności z tytułu umowy związanej z wykonywaniem działalności gospodarczej; 2) łączna kwota wymagalnych zobowiązań dłużnika niebędącego konsumentem wobec wierzyciela wynosi co najmniej 500 złotych oraz są one wymagalne od co najmniej 60 dni; 3) upłynął co najmniej miesiąc od wysłania przez wierzyciela listem poleconym albo doręczenia dłużnikowi niebędącemu konsumentem do rąk własnych, na adres do doręczeń wskazany przez dłużnika niebędącego konsumentem, a jeżeli nie wskazał takiego adresu – na adres siedziby dłużnika lub miejsca wykonywania działalności gospodarczej, wezwania do zapłaty, zawierającego ostrzeżenie o zamiarze przekazania danych do biura, z podaniem firmy i adresu siedziby tego biura.”. Zgodnie zaś z art. 14 Ustawy, „Wierzyciel może przekazać do biura informacje gospodarcze o zobowiązaniu dłużnika będącego konsumentem wówczas, gdy spełnione są następujące warunki łącznie: 1) zobowiązanie powstało w związku z określonym stosunkiem prawnym, w szczególności z tytułu umowy o kredyt konsumencki lub z umów o przewóz osób lub bagażu w komunikacji masowej , dostarczanie energii elektrycznej, gazu i oleju opałowego, energii elektrycznej dostarczanie wody i odprowadzanie ścieków czy wywóz nieczystości; 2) łączna kwota wymagalnych zobowiązań wynosi co najmniej 200 zł i są one wymagalne co najmniej od 60 dni; 3) upłynął co najmniej jeden miesiąc od wysłania wierzyciela listem poleconym albo doręczenia dłużnikowi do rąk własnych, na adres do doręczeń wskazany przez dłużnika , a jeżeli nie wskazał takiego adresu – na adres miejsca zamieszkania, wezwania do zapłaty, zawierającego ostrzeżenie o zamiarze przekazania danych do biura, z podaniem firmy i adresu siedziby tego biura.”.

(więcej…)

Przedawnienie jest tradycyjną instytucją prawa cywilnego, która ogranicza w czasie możliwość dochodzenia roszczenia. Do przedawnienia dochodzi na skutek niewykonywania roszczenia przez określony w ustawie okres czasu a więc minął czas jego wymagalności. Wymagalność to możliwość żądania przez uprawnionego spełnienia świadczenia. Skutkiem przedawnienia jest to, że po upływie terminu przedawnienia ten, przeciw komu przysługuje roszczenie, może uchylić się od jego zaspokojenia, chyba, że zrzeka się korzystania z zarzutu przedawnienia. Bieg przedawnienia rozpoczyna się od dnia, w którym roszczenie stało się lub mogło stać się wymagalne. Kodeks Cywilny reguluje przedawnienie w art. 117 – 125 i art.554 ustawy z dnia 23.04.1964r – Kodeks cywilny (Dz. U. nr 16, poz. 93 z późn. zm.).

(więcej…)

Opóźnienia z zapłatą są obecnie sankcjonowane nie tylko poprzez naliczanie odsetek za zwłokę, lecz także przez wprowadzenie zryczałtowanej opłaty w wysokości równowartości 40 euro, która ma zrekompensować wierzycielowi koszty dochodzenia należności. Przewiduje to art. 10 Ustawy z dnia 08.03.2013r o terminach zapłaty w transakcjach handlowych

„1. Wierzycielowi, od dnia nabycia uprawnienia do odsetek, o którym mowa w art. 7 ust. 1 lub art. 8 ust. 1, bez wezwania, przysługuje od dłużnika z tytułu rekompensaty za koszty odzyskiwania należności równowartość kwoty 40 euro przeliczonych na złote według średniego kursu euro ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski ostatniego dnia roboczego miesiąca poprzedzającego miesiąc, w którym świadczenie pieniężne stało się wymagalne.

2. W przypadku gdy koszty odzyskiwania należności poniesione z tytułu opóźnień w zapłacie w transakcji handlowej przekroczą kwotę, o której mowa w ust. 1, wierzycielowi przysługuje zwrot tych kosztów, w tym kosztów postępowania sądowego, pomniejszonych o tę kwotę.”. (więcej…)

Skargę pauliańską (actio pauliana) reguluje art. 527 KC  §1. Gdy wskutek czynności prawnej dłużnika dokonanej z pokrzywdzeniem wierzycieli osoba trzecia uzyskała korzyść majątkową, każdy z wierzycieli może żądać uznania tej czynności za bezskuteczną w stosunku do niego, jeżeli dłużnik działał ze świadomością pokrzywdzenia wierzycieli, a osoba trzecia o tym wiedziała lub przy zachowaniu należytej staranności mogła się dowiedzieć.

§2. Czynność prawna dłużnika jest dokonana z pokrzywdzeniem wierzycieli, jeżeli wskutek tej czynności dłużnik stał się niewypłacalny albo stał się niewypłacalny w wyższym stopniu, niż był przed dokonaniem czynności.

§3. Jeżeli wskutek czynności prawnej dłużnika dokonanej z pokrzywdzeniem wierzycieli uzyskała korzyść majątkową osoba będąca w bliskim z nim stosunku, domniemywa się, że osoba ta wiedziała, iż dłużnik działał ze świadomością pokrzywdzenia wierzycieli.

§4. Jeżeli wskutek czynności prawnej dłużnika dokonanej z pokrzywdzeniem wierzycieli korzyść majątkową uzyskał przedsiębiorca pozostający z dłużnikiem w stałych stosunkach gospodarczych, domniemywa się, że było mu wiadome, iż dłużnik działał ze świadomością pokrzywdzenia wierzycieli. (więcej…)